Bir kitabın ilk sözleri gibi artık aşk'a inanmak, 'yıl bindokuzyüzbilmemkaç'la başlayan.. Kalbimin nazik güvercin kanatları yok artık, kumsallardaki ayak izleri, terleyen avuçlar yok ve ıhlamur kokulu çarşaflar. Yaş'larımı almadan kolaydı şehirlerce koşmak, şimdi yalnızca nefes almanın santimetre karesi üzerine bütün muallaklar..
Kalbime attığınız bütün ıslak imzalar en merkezi yerinden kurudu, sur'una üç defa üflesek, belki kıyamet bile kopmayacak.. Siz, -ruhumun selasını okuyan-; hep istenen ama çok korkulandır ya ölüm, altı üstü ölüm kadar güzelsiniz, o kadar..
Geçmişin paçalarından süzülenlerden mesh ediyorum elimi, yüzümü, artık günahı yok. Bir küçük balığa anlatıyorum, -belli ki unutacak-, elbette ki onun boynuna günahı !
Sır değil artık aramızda olanlar, öyle ya ellerim şahittir, ve belki de aynalar. Ve su damlaları şahit olmalı, parmak uçlarımdan süzüldükten sonra siz, bir kitabın ilk sözleri gibi aşk'a inanmak, 'yıl bindokuzyüzbilmemkaç'la başlayan. kedilijelibon
