Adam içinden konuşuyor, kadın içinden ağlıyordu..
Benzer mazileri vardı, onmaz salon acıları ve gülüştükleri hıçkırıkları..
Arkalarına bakmaktan yorulmuştu ikisi de, stabil yanlışlarından ve sürekli yerle yeksan olmaktan.
'Güvenmek' diyordu adam bildiği tek mastar halinde doğrudan bahsederken, adam güvenmek diyordu yalnız, kadın sayfalarca yazıyordu gönlünün gözünden.
Ve kadın 'huzur' diyordu, sadece huzur. Adam cebinden çıkarıyordu huzura dair ne varsa, bir kavanozda biriktiriyordu.
Benzer gülüşmeleri vardı, benzer sevişleri ve benzerdi sigara tutuşları..
Adam içinden gülüyor, kadın içinden seviyordu.. kedilijelibon
